Εγκατάλειψη, αδιαφορία. λεηλασία είναι οι πρώτες τρεις λέξεις που σου έρχονται στο μυαλό όταν μπαίνεις στο Στρατόπεδο Παπαλουκά. Και αναρωτιέσαι πόσο δύσκολο είναι να ξεπεραστεί η γραφειοκρατία και πόσο δύσκολο είναι να παρθεί μια απόφαση που θα σώσει την πόλη των Σερρών μια και καλή. Ένας θαυμάσιος χώρος που μένει ανεκμετάλευτος από την Πολιτεία. Σήμερα στο τσιμεντοποιημένο σκηνικό της πόλης μας δεν συναντάς εύκολα μια τόση μεγάλη έκταση ανεκμετάλλευτη.
Μέσα στους χώρους του στρατοπέδου υπάρχουν σημαντικά κτίρια, που στέγασαν επί εκατονταετία τουλάχιστον τις στρατιωτικές μονάδες. Πολλά από αυτά τα κτίρια έχουν ανεγερθεί επί τουρκοκρατίας και άλλα από το ελληνικό κράτος στα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης των Σερρών. Κτίρια τα οποία έχουν αρχιτεκτονική και ιστορική αξία και πολλά από αυτά, έχουν λεηλατηθεί πλήρως.
Μέρα με τη μέρα «μαραζώνουν» και διαπιστώνεις ότι κανείς δεν βρέθηκε μέχρι τώρα να τα συντηρήσει. Ο χρόνος μοιάζει να σταμάτησε από τότε που το Στρατόπεδο σφραγίστηκε και εγκαταλείφθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου